Van dondersteen tot vrijwilliger

Danny kreeg in 2004 vijf keer een hartstilstand in twee dagen. Hij werd gereanimeerd en kreeg een pacemaker. Maar door zuurstofgebrek raakten zijn hersenen blijvend beschadigd.

Danny Heijen (39) heeft niet-aangeboren hersenletsel (NAH). Vooral zijn kortetermijngeheugen is aangetast. Het leven van Danny is compleet veranderd. Vroeger woonde hij in Amsterdam en werkte hij als brood- en banketbakker. Nu woont hij bij ’s Heeren Loo in Ermelo en droomt hij ervan ooit weer in een bakkerij te werken. Danny: “Het lijkt mij geweldig om weer zelf brood te bakken. Maar er is wel veel veranderd in de afgelopen jaren. Nu heb je ook al dat meergranenbrood en zo. Dat bestond eerst nog niet.”

Opkomen voor anderen
Danny zit al jaren in de cliëntenraad van ’s Heeren Loo Ermelo. Hij vindt het belangrijk om andere mensen met een beperking te helpen. Hans Haanappel, coach van de cliëntenraad vertelt: “Er wonen 650 mensen met een beperking in regio Ermelo. Niet iedereen kan zichzelf verwoorden. Daarom is het ook zo fijn dat er mensen zoals Danny in de cliëntenraad zitten. Hij is heel gemotiveerd en kan zich goed inleven in andere mensen. En hij is niet bang om zijn mening te geven of om voor de anderen op te komen. Precies wat we nodig hebben in de cliëntenraad.”

De cliëntenraad vergadert één keer in deze zes weken. “Vaak rollen uit die vergaderingen weer allerlei andere afspraken en besprekingen”, zegt Hans. “Bijvoorbeeld over de verkeersveiligheid op het park, het activiteitenaanbod of de kerstviering. Danny maakt graag tijd vrij om over dit soort zaken mee te praten. Ook namens de andere bewoners. We zijn blij dat we altijd op Danny kunnen rekenen.”

Terug naar de bakkerij
Maar naast het werk in de cliëntenraad, zit Danny ook niet stil. Hij kookt eens per twee weken bij buurthuis De Parasol. En hij bakt taarten bij het Theehuis, een lunchroom op het park. Ook is hij gastheer bij het Herenhuis, waar de administratie van ’s Heeren Loo zit. Hans: “Danny onderneemt veel buiten de woongroep. Dat vindt hij fijn, omdat zijn leven dan weer een beetje op zijn vroegere leven in Amsterdam lijkt. Het liefst zou hij net als toen weer in een bakkerij werken. Ik hoop echt dat dat gaat lukken.”