Wie is de persoon in het echt die ons volgt?
Ik ben Mayim Kolder en ben 22 jaar. Ik ben spastisch en verstandelijk beperkt. In mijn hoofd ben ik 11 jaar.

Kun jij jezelf omschrijven in 3 tot 5 woorden?
Ik ben altijd vrolijk. Nou, bijna altijd dan.

Waar en hoe woon je?
Ik woon in Almere bij mijn ouders in een heel groot lichtblauw huis en het is helemaal toegankelijk met een lift naar de tweede etage. Mijn broer van 22 is er in het weekend vaak. Hij is de beste broer ever en studeert in Amsterdam waar hij nu woont. Ik ben 22 jaar en rijdt in een elektrische rolstoel. Ik ben gek op kunst en dieren.

Wie of wat maakt jou blij, vrolijk en/of positief?
Lekker Youtuben en gamen. En speklapjes met spinazie en puree. En op stap te gaan en te winkelen.

Is toegankelijkheid belangrijk voor jou?
Wat dacht je. Ik en pap hebben daar een boek over geschreven.

Wat vind je er van dat LFB opkomt voor mensen met een beperking?
Heel goed. Dat moet ook. Want niet iedereen kan dat. Ik heb mijn ouders en mijn broer, maar in mijn eentje kan ik dat niet.

Hoe wil je dat mensen jou zien, benaderen of behandelen?
Zoals iedereen. En dat ze niet mijn ouders of pgb-hulp vragen wat ik heb, dat kunnen ze ook aan me. Ik ben een volwaardig mens en belangrijk omdat ik nu een boek hebt gemaakt en dat nu laat zien.

Wat zijn jouw eigenschappen?
Ik heb een heel moeilijk lichaam en word volledig verzorgd. Met mijn linkerhand kan ik gelukkig veel dingen doen, Ipadden en eten, en gamen. En heerlijke roereieren maken.
Ik kan nu heel goed praten. Maar voor mijn tiende jaar moest ik dat met mijn spraakcomputer. Ik praat de oren van mijn ouders hoofd. En via Messenger met mijn vriendje die net is verhuisd naar Apeldoorn. Pap zegt dat we nu een latrelatie hebben van een keer per maand.

Heb je hobby’s?
Elke zaterdag train ik rolstoelhockey bij Only Friends in Amsterdam Noord. En we doen ook wedstrijden, maar nu mag dag al een tijd niet vanwege corona. Ik ben een heel goed keeper in mijn team.
Ik werk bij een atelier waar ik zing en schilder. En ook in een kleine dierentuin. Dat kon twee jaar lang niet, maar binnenkort kan dat weer omdat ik ben gevaccineerd. Met mijn vader maak ik legoprojecten, met hem auto’s en ook dingen van Harry Potter. Een kasteel en grote uilen.

Ga je graag naar de bioscoop of theater?
Ik ga graag naar een museum met mijn pap en met mijn broer naar de restaurants en cafés in onze stad. We wonen op rolstoelafstand van bioscopen en theaters, maar lekker uit eten vind ik veel gaver. En drinken met mijn broer en vrienden. Ik krijg dat een Virgin Cocktail waar geen alcohol inzit, want dat is slecht voor mijn hart.

Wat is jouw lievelingsstad of is er een land waar je graag komt of nog eens naar toe wil gaan?
Parijs ben ik geweest en dat is een mooie stad met de Eiffeltoren en we waren in het Louvre. Maar ik was ook in Rome een keer. Amsterdam is leuk omdat ik daar sport en weleens bij mijn broer ben. Maar dan moet hij me wel drie trappen omhoogtillen naar zijn kamer.

Waar mogen ze jou ’s nachts voor wakker maken?
Voor een enge film, nee hoor, grapje. Ik word chagrijnig als ze me wakker maken.

Waar loop je tegen aan in de samenleving?
Daar heb ik met pap een boek over geschreven. Eigenlijk wel tegen van alles. Op schoolreisje waren ze een keer vergeten dat ik in een rolstoel zit en daar stond ik dan voor een bus waar ik niet in kon. Of in museums waar ik niets zie of nergens bij kom. Zoveel stomme dingen. Met de trein ga ik ook nooit meer. Gelukkig hebben mijn ouders een busje. Volgend jaar willen ze een nieuwe kopen, met een inzamelingsactie want hij is al 17 jaar oud en valt echt uit elkaar. Net goedkope Lego.

Wat zie je graag snel veranderen in Nederland voor jezelf en mensen met een beperking?
Het boek van mijn vader en mij heeft de titel: Mayim. Levend water. En de ondertitel is ‘Leven in een wereld die beperkt is’. Ik wil gewoon met alles meedoen en dat kan vaak niet. Stom he. Het speelgoedmuseum in Deventer kon je ook niet binnen door die stomme trappetjes voor de ingang.

Wat is een grote droom voor jezelf en mensen met een beperking?
Dat we net als iedereen alles kunnen doen. Leren, spelen, werken en dat ze niet op mij neerkijken omdat ik in een rolstoel zit.

Wie of wat bewonder jij of van wie of wat ben jij groot fan?
Ik heb de Paralympics gekeken en Bo Kramer die uit Almere komt vind ik een stoere rolstoelbasketbalster, ze heeft goud gewonnen. Dat wil ik ook weleens met rolstoelhockey.

Stel: Je mag Minister President Mark Rutte en/of een andere belangrijke politiek persoon ontmoeten, welke vraag of 2 vragen wil jij altijd al aan hen stellen voor zowel jezelf als ook voor mensen met een beperking?
Mark Rutte wil ik niet ontmoeten. Ik stem op de partij van de dieren. Zou Malala wel eens willen ontmoeten, die heeft ook een biografie geschreven en heeft de Nobelprijs gewonnen. Heb haar boek en mam vertelt daar weleens over. En omdat mijn moeder Michelle heet, vind ik het ook leuk om eens met Michelle Obama te praten. Maar eigenlijk omdat mijn moeder fan van haar is.

Je hebt een boek geschreven, samen met je vader, maar wat is het doel van je boek?
Het boek is een roman en niet een zielig boek over een jonge vrouw met een handicap. Pap heeft geschreven en ik heb samen met hem de verhalen gemaakt. We hebben er vier jaar over gedaan. Niet alles in mijn leven staat erin, maar de leuke en moeilijke dingen. Iedereen die het heeft gelezen weet nu heel veel privé over mijn leven. Over mijn bezoek aan Humberto Tan en alle verrassingen daarna. Ik mocht mijn lievelingspopgroepen ontmoeten; Be Brave en Mainstreet. Die speelden speciaal voor mij en mijn vrienden. Maar eigenlijk moet je het boek kopen.

Hoe kwam je op het idee om een boek te schrijven/uit te brengen?
Pap schreef mijn leven lang al verhaaltje over mij en wat ik beleefde in allerlei bladen en kranten, en toen zei iemand tegen ons, waarom maak je er geen boek van. En weet je, wij wilden een roman schrijven dat mensen inspireert. Het boek laat je enorm lachen maar ook huilen. En iedereen vindt het een mooi levensverhaal. Het gaat over onze familie waar best ook erge dingen gebeurden, want mijn moeder kreeg wel twee keer kanker en ik moest naar België om te worden geopereerd aan mijn rug. Ik heb 36 schroeven in mijn ruggengraat.

Hoeveel boeken heb je verkocht?
Het boek is twee maanden geleden uitgekomen en ik geloof al 500. En binnenkort gaan we met mijn broer en vrienden en pap en mam naar Straatsburg in Frankrijk om tijdens het jeugdcongres aan het Europarlement (pap weet wat dat is) ons verhaal te vertellen met 20 ander jongeren. En dan gaat het ook over armoede enzo. Vanaf oktober gaan we ook naar bibliotheken om over het boek te vertellen en we beginnen in de Nieuwe Bieb in Almere. En om eerlijk te zijn. Pap vertelt en ik wordt dan geïnterviewd. Ik kan wel praten, maar ben een beetje bang voor de grote groep vreemde mensen.

Tot slot: Wat is jouw boodschap voor mensen met een beperking?
Haal alles uit je leven. Je leeft maar een keer en heb gewoon maling aan al die mensen die je niet serieus nemen. Die zijn de moeite niet waard.

“En pap en mam hebben me met het interview voor jullie echt goed geholpen, want het was wel ingewikkeld.”