Op donderdag 8 september zijn ervaringsdeskundige Mirjam Braspenning en ervaringsdeskundige in opleiding Agnes Dircken een dag aanwezig geweest bij Europe in Action Conference in Brussel. Mirjam is altijd bij de inclusie borrel en werd gevraagd door iemand vanuit de inclusie borrel of zij zin had om mee naar Brussel te gaan. Dat leek haar wel heel erg leuk! Er was nog een plek over in de auto, dus mocht Mirjam een collega mee vragen en zij vroeg haar collega Agnes mee.

Op de vroege ochtend ging Agnes vanuit Roosendaal met de trein richting Goes. Vanaf daar ging Agnes met de bus verder richting Terneuzen, waar ook Mirjam na een paar haltes opstapte. Na enige twijfel waar er uitgestapt moest worden in Terneuzen en de bus dus uiteindelijk een extra rondje rond de rotonde heeft gereden voor hen zodat zij toch nog uit konden stappen. Vanuit Terneuzen zouden zij namelijk verder gaan met de auto richting Brussel. Eenmaal in de auto was het natuurlijk erg druk op de weg waardoor zij enige vertraging hadden. Toen zij in Brussel aan kwamen was het superdruk met heel veel auto’s. Na enige rondjes gereden te hebben hadden zij een parkeerplaats gevonden. Nu was het punt aangekomen dat zij het gebouw moesten vinden, maar dit bleek ook nog niet zo gemakkelijk te zijn. Uiteindelijk is alles goed gekomen en hadden zij het gebouw gevonden. Toen kon de dag pas écht beginnen!

De dag begon eerst in een grote zaal. Er moesten wat mensen in het midden staan dat moest als symbool vertellen: we zijn allemaal bij elkaar maar we verstaan elkaar niet. Wat je ook heel erg merkte was dat het er in het buitenland erg aan toe gaat in instellingen. Dit waren best wel verdrietige verhalen. Agnes en Mirjam moesten ook nog posities plakken wat zij belangrijk vonden.

S ‘morgens ging heel gestructureerd, maar S ‘middags was dat een heel ander verhaal. Wij wisten eerst niet goed wat de bedoeling was maar later kwam alles op zijn pootjes terecht. We moesten vragen beantwoorden hoe het in Nederland ging. Dit vertelde Agnes en Mirjam samen met Fini hij is VN Ambassadeur van Terneuzen. Fini vertaalde ook Wat wij in het Nederlands vertelde. Dit deed Fini in het Engels vertalen, en andersom natuurlijk vanuit het Engels naar het Nederlands.

Uiteindelijk zijn we rond 16.00 uur weer richting huis gegaan, want natuurlijk moest er weer een hele reis gemaakt worden. Aangekomen bij de bushalte in Terneuzen moesten we een kwartier wachten op de bus. Alsof ze wisten dat wij er stonden kwam de bus niet opdagen waardoor we dus een half uur extra moesten wachten. Dat betekende dus dat we nog later thuis zouden zijn dan gepland. Mirjam stapte natuurlijk in Goes uit de bus en Agnes moest nog even doorreizen richting Roosendaal.

Het was een leuke, leerzame maar ook een lange dag voor ons. Het was zeker wel de moeite waard om hier een dag aan deel te mogen nemen.