9 juli 2018

Ans was op televisie over schulden

Instanties hebben te weinig oog voor mensen met een verstandelijke beperking die financiële problemen hebben. Deze groep dreigt daardoor nog dieper in de problemen te komen, blijkt uit onderzoek van uitkeringsinstantie UWV.

“Deze mensen hebben vaak meer moeite om de consequenties van hun financiële beslissingen te overzien”, zegt Nadja Jungmann, onderzoeker van de Hogeschool Utrecht. “Ook vinden ze het lastiger om afspraken te maken met schuldeisers en dan kan het sneller escaleren. Daar hebben ze echt hulp bij nodig.”

We gingen op bezoek bij Ans Broelman. Zij krijgt nu wel de goede hulp, maar dat was eerst anders.

Mensen met een licht verstandelijke beperking hebben relatief vaak tijdelijke en laagbetaalde baantjes. Dat maakt de kans ook groter dat ze in de financiële problemen komen. Ook lopen ze het risico dat er misbruik van ze wordt gemaakt doordat bijvoorbeeld derden via hen een lening afsluiten.

Als de schulden eenmaal zijn ontstaan, is de groep kwetsbaarder dan andere mensen met schulden. Zo is het risico groter dat ze niet meer op hun werk verschijnen als ze bijvoorbeeld een brief van de deurwaarder hebben gekregen. De schrik kan er dan zo in zitten dat ze zich ziek melden of niet verschijnen op een sollicitatiegesprek.

Om hulp van de gemeente te krijgen, moeten vaak formulieren worden ingevuld. Voor mensen met een verstandelijke beperking zijn die soms te ingewikkeld, waardoor de hulp uitblijft.

Actieplan

Acht instanties die zich bezighouden met reïntegratie op de arbeidsmarkt en schuldhulp hebben een actieplan opgesteld om de hulp beter af te stemmen op deze groep. Het merendeel van de hulpverleners erkent te weinig kennis te hebben van mensen met een licht verstandelijke beperking.

“Het is vaak niet makkelijk om snel te herkennen of iemand een licht verstandelijke beperking heeft”, zegt onderzoeker Jungmann. “Ze zijn best taalvaardig en lijken dingen te snappen, maar dat blijkt later dan toch niet zo te zijn. Maar dan is de hulpverlener er niet meer bij en weten ze niet wat ze moeten doen.”

Herkennen

De acht instanties willen nu zorgen dat iemand met een beperking sneller wordt herkend. Daarvoor willen ze kennis uitwisselen en trainingen doen om de omgang met deze groep te verbeteren.