Ervaringsdeskundigen in opleiding Theo, Wouter, Hillegonda, Evert, Yassine, Jasper, Youri, Vincent, stagiaire Rigna en coaches Desiré, Frank en Anne gingen naar een eiland. Ze gingen naar… Ameland!
Hoor jij al die meeuwen al of de zee met al die golven?

Op die woensdag vertrokken de meesten vanaf hun eigen woonadres in alle vroegte; sommigen al tussen 07:00 uur en 07:30 uur. Want echt stipt om 09:30 uur vertrok voor iedereen, vanuit Holwerd, de veerboot naar Ameland.

De meeste mensen arriveerden rond 09:10 uur op het parkeerterrein van de haven waar de veerboten liggen. Zo konden ze rustig een bootticket kopen en/of nog even naar het toilet.
Op de veerboot met de naam “Oerd”, konden mensen een koek kopen of een heerlijke bak koffie. Ook konden ze even uitwaaien boven op de boot.

Bij aankomst op Ameland liep iedereen direct naar de bus toe. Onderweg werd Vincent Pijper, ervaringsdeskundige bij LFB STERKplaats Leeuwarden, opgepikt. Hij woont in Hollum, een dorpje op Ameland.
Met de bus werd vervolgens verder gereden over het eiland. Op de eindhalte, vlakbij het strand nabij Hollum, verliet iedereen de bus. Die eindhalte leek verder weg, omdat Vincent aan het begin van het dorp instapte. Maar in werkelijkheid, reed de bus 2 parken op en af. Fietsend is Vincent bij de eind locatie waar een restaurant zit, binnen 5 minuten. Over dat restaurant straks meer.

Want eerst werd er op die eindhalte bij de reddingsbrigade een rolstoel met dikke wielen, om te rijden over het strand, geleend. Deze was voor ervaringsdeskundige Theo Regterschot, die minder goed stabiel over zachte grond kan lopen. Frank was degene die zijn spierkrachten mocht laten zien: Hij duwde Theo die middag over strand of naar Beachclub ‘The Sunset’. Top gedaan, Frank!

Daar over gesproken, bij Beachclub ‘The Sunset’ ging iedereen eerst aan een lange tafel zitten voor een gezellig bakje koffie, thee of andere drankje. Ook werd er door de meesten een heerlijke koek of typisch Amelander taartje bij de warme/koude drank besteld.

Na dit heerlijke uurtje “chillen” met z’n allen, ging men pas echt goed de benen strekken: Men ging een flinke blok wandelen over het mooie strand nabij Hollum. Yassine en Jasper kozen er voor om op het strand te zitten. Tijdens de wandeling was de rood-wit gekleurde vuurtoren ook nog eens continu in het zicht. En dat was volgens kenners een mooi uitzicht!

Op deze dag stond echter ook veel wind. Iedereen werd dus lekker “gezandstraald”, oftewel lopend tegen de wind in, stoof het zand in ieders gezicht! Na een half uur wandelen besloten ze met heel veel zand in schoenen en gezicht, terug te wandelen.

En wandelend terug via de duinen naar Beachclub ‘The Sunset’, kwamen de ervaringsdeskundigen en coaches naast die vele wind, ook nog eens in een enorme verfrissende regenbui / wolkbreuk terecht. De meesten mensen waren he-le-maal nat geregend toen ze weer terug waren bij de bushalte waar alles eerder begon. Ook kregen veel mensen het al snel te koud.

Maar gelukkig, het opwarmen, patat eten met een extra snackje en frisdrank nuttigen, deden ze vervolgens bij jeugdherberg/hostel ‘Sier aan Zee’. Dit was niet heel toevallig.

Vincent is namelijk bekend met deze locatie. Hij komt hier geregeld. En nog handiger: Zijn moeder werkt hier ook. En de wereld is klein op Ameland. Als je lang in een dorp op het eiland woont en werkt, kent bijna iedereen elkaar.

Maar zoals eerder is aangegeven: Dankzij Vincent kregen de mensen een goed plekje om op te warmen en om tegelijkertijd te lunchen. Echter, Vincent maakte hierin een klein grapje. Iedereen dacht, omdat ze dus helemaal natgeregend waren, dat jeugdherberg/hostel ‘Sier aan Zee’ niet in de buurt van Beachclub ‘The Sunset’ lag. En Vincent gaf aan dat we nog een flink stukje moesten lopen naar ‘Sier aan Zee’. In werkelijkheid was het restaurant heel dichtbij. En dus liep iedereen in een paar minuten het desbetreffende restaurant binnen en konden ze even bijkomen.

Ruim een uur bleef het toen nog hard regenen. Rond 14:00 uur was die wolkbreuk voorbij.
Op dat moment was iedereen weer opgewarmd en was iedereen ook net klaar met eten en drinken. De rondleiding werd door Vincent voortgezet.

Met de bus werd weer terug gereden naar Nes. Onderweg stapte Vincent weer uit om naar huis te gaan in Hollum.
Eenmaal terug in Nes stapten iedereen uit. Men kreeg nu de gelegenheid om ruim een uur te wandelen door het mooie oude centrum van het dorp. Zo kon men even souvenirs kopen of iets anders zoals kleding. Ook kon men wandelen en genieten van soms hele oude huisjes en andere oudheden in de winkelstraten van Nes.

Rond 16:40 uur werden de mensen terug verwacht op de afgesproken plek. Want op dat tijdstip bracht de bus alle ervaringsdeskundigen en coaches weer naar de boot. De boot op Ameland wacht op de bus. Dat is wel een heel fijn samenspel!

Stipt om 17:00 uur vertrok diezelfde boot weer naar Holwerd. Onderweg werd er door sommigen gezongen. Anderen waren moe en deden een oogje dicht. En weer anderen waaiden op het bovendek uit. Ook werden er door een aantal mensen ter afsluiting gekke foto’s en filmpjes gemaakt.

Rond 17:50 uur arriveerde de boot weer het vaste land, oftewel Holwerd. Moe, maar voldaan, reed iedereen weer terug naar eigen huis.

Degene die werkzaam zijn bij LFB Leeuwarden, hoefden niet ver en te lang te reizen. De ervaringsdeskundigen en coaches van LFB Wolvega mochten nog wat verder en langer reizen. Maar tussen 19:30 uur en 20:00 uur waren ook zij weer eindelijk thuis.

Zittend op de bank thuis, kon iedereen terugkijken op een geslaagde dag. Een dag die ontspannend was, maar bovenal gezellig. Collega’s die elkaar leren kennen op een andere, meer ontspannende manier. Wat een feest!

En ach, de vele regen die toen in korte tijd viel? Dat maakt dan al helemaal niets meer uit. Want iedereen heeft optimaal genoten. Of is even goed tot rust gekomen.

Iedereen heeft bij thuiskomst nogmaals het glas omhoog gehouden en met elkaar op afstand geproost op deze leuke dag! Een dag die niemand meer zal vergeten. En een dag die voor iedereen zeker voor herhaling vatbaar is! Het geluid van die meeuwen en de zee? Die blijven nog even in je hoofd zitten. Of een boot die schommelt? Dat blijf je nog vaak voelen als je aan Ameland terug denkt.

Dus Ameland, let je even op? Wat ben je toch een gezellig, fijn en bijzonder eiland. Een eiland waar mooie herinneringen werden gemaakt. Een plek waar LFB Wolvega en LFB Leeuwarden graag nog eens terugkomen. Heel graag dus tot een volgende keer, mooi eiland dat je bent.

Nog maar een keer proost, omdat het daar gewoon heerlijk kan… en zeker mag!