“Ik heb dat gedaan omdat ik niet altijd het idee heb dat mijn begeleiding me altijd even goed begrijpt.”

De begeleiding weet natuurlijk bijna alles van Johan, omdat er veel in de overdracht wordt geschreven.
Hij heeft natuurlijk ook een dossier waar al van alles over hem in staat.

Johan: “Ik had het gevoel dat begeleiding mij beter of anders kan begeleiden, als ik mijn verhaal zelf vertel in plaats van dat de begeleiding het leest vanuit mijn dossier.”

Hij heeft een stukje verteld over dat hij te vroeg is geboren, zijn hemiplegie, autisme, ADHD en CVI. Hoe moeten ze met hem omgaan in bepaalde situaties, zoals overprikkeling, stress en wat ze in bepaalde situaties wel moeten zeggen of juist niet.

Johan: “Ik vond het erg goed gaan.
Ik was in het begin gespannen wat ik op zich een beetje vreemd vond, omdat ik het hele team hartstikke goed ken.
Daarna ging het best goed en heb ik alles kunnen vertellen.”

Het team vond de PowerPointpresentatie mooi in elkaar gezet en erg duidelijk.
Hij kreeg weinig vragen dus dat is mooi.
Johan had er ook veel jeugdfoto’s bij gedaan, waardoor het nog duidelijker binnenkwam.

Hij zou het zeker vaker willen doen.

Johan hoopte van tevoren heel erg dat er dingen bij de begeleiding veranderde in het begeleiden van hem.
Dat is nog niet gebeurd.
Johan vraagt zich af of hij dat had kunnen verwachten, maar het was voor de begeleiding wel een mooie eyeopener kreeg hij terug

Johan “Ik denk ook dat het goed is voor begeleiders om het levensverhaal van de persoon zelf te horen.”