Woensdag 11 mei werd het museum van de Markiezenhof getest op hun toegankelijkheid.
Voor dat er werd getest kreeg iedereen die aanwezig was een formulier om daar hun bevindingen op te schrijven.
Wat meteen opviel bij binnenkomst was dat het toilet onvindbaar was. Nergens stond duidelijk aangegeven waar je die kon vinden.
Dit komt omdat het toilet nog in de oude staat was, zoals die er (aan de buitenkant) in 1445 uit zag, onherkenbaar dus.

Op de verdiepingen boven kon je schilderijen bekijken en beluisteren.
De schilderijen waren uitgeleend door het Rijksmuseum van Amsterdam.
Het Markiezenhof mocht deze tentoonstellen voor bezoekers.
Met een soort recorder kon je luisteren naar uitleg van iemand dit dat insprak.
Er was keuzen uit drie verschillende soorten.
1 van het rijksmuseum wat werd besproken in moeilijke taal, 2 voor kinderen en 3 op zijn Bergs. Hier ontstond iets moois, twee mensen die mee deden met testen gaven aan dat zij de gesproken kinderversie fijner vonden.
De kinderversie nam je mee naar wat je allemaal kon zien op het schilderij, zoals dat je een bezem kon zien, en dat de zon scheen.
En weer iemand anders vond de versie van het Rijksmuseum het fijnst, omdat die jouw eigen beeld bij liet schetsen.
Na de schilderijen bezochten wij de stijlkamers. Deze stijlkamers de vier stijlkamers zijn prachtig ingericht in 17^e en 18^e eeuwse stijl.
Op het eerste gezicht is er weinig aan de hand, maar dan…

Stijlkamer 1.
De lakei nodigt je uit op het bruiloftsfeest van Markiezin Marie Anne van Arenberg. In de uitnodiging, die je ontvangt, krijg je te weten wie de hoofdpersonages zijn en welke objecten je in de kamers kunt activeren, Eén daarvan is de kardinaal die het echte geheim gaat onthullen…

Stijlkamer 2.
De gordijnen sluiten, het schimmenspel start en ontdek wat er zich in deze kamer heeft afgespeeld. De verborgen liefde en geheimzinnige liefde van Marie Anne van Arenberg wordt werkelijkheid…

Stijlkamer 3.
Neem deel aan de eettafel waar een familiedrama zich voltrekt. Aan jou de keuze: zet jij je handtekening onder de voogdijpapieren of de scheidingspapieren?…

Later zijn wij ook naar een ruimte geweest waar je nare dingen zag die vroeger heel normaal waren.
Namelijk het kijken naar mensen met een beperking, dit was vroeger heel normaal.
Op een soort kermis kon je kijken naar mensen zoals: Dwergen, gehandicapten, en mensen met overtallig haar.
Nu kan je je dit haast niet voorstellen, maar het gebeurde echt! Óók was er een tandarts die midden op straat een kies trok van iemand.
Op diezelfde verdieping was er nog een ruimte. Deze ruimte was erg druk met veel prikkels zoals kermis geluiden en dergelijke.
Dounia vond dit te druk en is op een trap gaan zitten tot de collega’s terug kwamen. Maar zij kwamen niet terug, en Dounia was haar collega’s kwijt. Ze liep toen de drukke en overprikkelde ruimte in opzoek naar haar collega’s. Met een trap die weer naar beneden ging zag zij een medeweker die zij aansprak met de vraag waar haar collega’s waren, en gelukkig vond ze een deel van haar collega’s in de tuin.