De workshop begon met een uitleg over wat de LFB is, en wat wij allemaal doen binnen het Scalda en daarbuiten. Zo verzorgen wij gastlessen, workshops, geven wij ons levensverhaal en nog veel meer.

Dounia en Mark lieten via PowerPoint wat foto’s zien, van bijvoorbeeld een groep Oranje supporters en bewoners van Papoea-Nieuw-Guinea. Zij vroegen aan de studenten wat zij van die afbeelding vonden (hun blinde vlek) door te cirkelen kwamen er veel studenten aan het woord, die vertelde dat zij de Oranje supporters niet gek vonden, maar de bewoners van Papoea-Nieuw-Guinea wel, omdat zij dat nog nooit hadden gezien. Ook kwam er een afbeelding van vrouwen die een Face-kine droegen voorbij, en moslima’s met een Bourkini. Een face-kine wordt gedragen door vrouwen die een zo wit mogelijk gezicht/lichaam willen behouden, omdat dit een bepaalde status laat zien. Vrouwen met een Bourkini willen zo bedekt mogelijk vanuit hun religie de Islam naar het zwembad of strand gaan. Ook voor deze afbeelding werd er naar de blinde vlek van de studenten gevraagd. Een student zei dat ze een face-kini wel vreemd vond, en een bourkini niet, omdat ze die al vaker had gezien. Dounia vroeg nog aan deze student of zij op het strand of waar dan ook aan iemand met een face-kini durfde te vragen waarom deze persoon dat draagt, maar dat durfde ze niet, wat goed te begrijpen is.

Later mochten de studenten en docenten hun vooroordelen over mensen met een LVB op een post-it schrijven en op de armen of rug van Mark of Dounia plakken. Er werden veel positieve dingen opgeschreven. Zo schreef iemand dat mensen met een LVB sociaal en betrouwbaar zijn, dat je met ze kunt lachen en nog veel meer positieve dingen. Ook werden er een paar negatieve dingen opgeschreven. Zo schreef iemand dat mensen met een LVB zichzelf slecht verzorgen en moeite dom zijn, op die vraag werd er doorgevraagd en daar kwam uit dat mensen met een beperking moeite hebben met leren, wat ook klopt.

Na de vooroordelen vertelde Dounia dat zij ook een vooroordeel heeft over professionals in de zorg. Dounia deelde een heel persoonlijk verhaal over hoe zij niet werd gehoord over een serieuze vraag met betrekking tot de ontwikkeling van haar kindje. Op haar hulpvraag naar medewerkers van de kinderopvang werd negatief gereageerd, ze vertelde haar dat ze zich geen zorgen hoefde te maken en dat het allemaal wel goed zou komen. Helaas was dit niet het geval en gaat haar kindje nu naar een speciaal kinderdagverblijf. De studenten vonden het een indrukwekkend verhaal, en zij nemen dit mee in hun werk.

De studenten mochten ook hun vooroordelen over elkaar opschrijven, en dit met elkaar bespreken. Het viel erg op dat ze elkaar bijna alleen maar complimenten gaven. Maar er was een groepje wat wel vooroordelen over elkaar hadden opgeschreven. Zo dacht iemand dat de vriend van een medestudent haar broer was, maar zij bleken achteraf een relatie te hebben.

Na de vooroordelen van de studenten stelde wij de vraag of zij op hun werk/stage feedback durven te geven. Hier kwamen mooie antwoorden naar voren. Zo vertelde een student recent nog feedback hebben gegeven over een collega die roddelde, haar feedback werd serieus opgepakt wat heel knap was van deze student, want ze vond het super spannend. Een andere student vertelde het lastig te vinden, omdat ze bang was andere tot last te zijn. Dounia gaf aan dat dat zonde is, want haar gevoel is net zo belangrijk als dat van haar collega’s.

Na het rondje feedback deelde Petra rode en groene kaarten uit aan de mensen. Mark en Dounia stelde om en om wat stellingen aan de groep, en gingen met de studenten in gesprek waarom zij het wel of niet eens waren met de stelling. 1 van de stellingen was: iemand met een verstandelijke beperking moet altijd speciaal onderwijs volgen. De reacties waren gelukkig allemaal goed, iedereen was het ermee eens dat regulier onderwijs het streven is, en als iemand met een LVB echt niet mee kan draaien dan naar speciaal onderwijs kan gaan. Het was erg interessant om met de studenten en docenten, want die deden ook mee, in gesprek te gaan.

Donderdag 21 december is de volgende ronde van deze reeks workshops over hé wat gek een blinde vlek. Het was enorm interessant en waardevol om met de studenten in gesprek te gaan over vooroordelen, en doormiddel van ons eigen verhaal met hen in gesprek te gaan.