Robin en Mirjam zijn allebei VN ambassadeur en vinden het belangrijk dat ook mensen met een beperking musea kunnen bezoeken zonder drempels.

Samen hebben ze informatie van wat wel en niet goed toegankelijk was opgeschreven in een boekje.

Dat boekje hebben ze tijdens het testen van het museum ingevuld en daarna weer teruggestuurd naar stichting Prokkel, zodat ze dit mee kunnen geven aan het museum wat nog aangepast zou kunnen worden.

Bij de ingang van het museum kon Robin zonder problemen binnen komen in zijn rolstoel en er lag geen drempel voor de ingang en in het museum was er ook een lift waarmee Robin naar boven kon.

Er was zelfs een invalide toilet. Dus tot zover was bijna alles rolstoel toegankelijk op 1 drempel na.

Die drempel kwam ik aan het einde van een looproute tegen toen ik door het museum reed, helaas moest ik toen weer terugrijden.

De informatie die bijvoorbeeld te lezen was bij de schilderijen was soms te klein en onduidelijk. Dat was wel jammer.

Voor de rest kwam ik een heel oud duikpak tegen in het museum tegen en dat vond ik erg indrukwekkend om te zien, ook zag je dat ze vroeger ander heel anders gekleed waren en dat ze heel anders geleefd hebben.

Ik vond het allemaal prachtig om te zien.

Nadat we klaar waren met het testen van de toegankelijkheid mochten we nog iets kopen voor onszelf en dat betaalde Stichting Prokkel, hartstikke leuk!