Tourette= Het belangrijkste kenmerk van Tourette is het hebben van tics: plotselinge bewegingen en geluiden waar je weinig controle over hebt.
DCD betekent wanorde in ontwikkeingsgericht en coördinatie. Mensen met de diagnose DCD hebben problemen met het aanleren en uitvoeren van motorische vaardigheden.

Ik ben anderhalf uur na mijn tweelingbroer geboren, een bevalling waar wat dingen mis zijn gegaan. Hier blijk ik achteraf gezien Tourette en DCD (een beperking waardoor je moelijker kan bewegen) aan te hebben overgehouden. Al vroeg bleek dat mijn spraak achter bleef daarvoor heb ik jaren op logopedie gezeten. In groep vier kreeg ik de diagnose DCD.

Ik heb het altijd gezellig gehad op de basisschool en hoorde erbij, ondanks dat ik nooit heb kunnen hinkelen door mijn beperking DCD, tot op de dag van vandaag. Ik heb heel veel schrijf therapie gevolgd en in groep zes mocht ik eindelijk overgaan op de laptop. Het kostte erg veel energie voor mij, maar leverde uiteindelijk weinig op.

Ik kon als kind moeilijk leren. Mijn IQ kon niet berekend worden, omdat er een te groot verschil was tussen de performale en de verbale intelligentie. Hierdoor heb ik lang gedacht dat ik dom was. Ik had specifieke interesses en dingen die ik wel kon. Ik kon bij een test niet plaatjes van een verhaal op volgorde leggen, maar ik kon wel op mijn tiende antwoord geven op vragen als: “Wie heeft bedacht dat mensen zich ontwikkelde van aap naar mens door jaren heen? Welke land is het grootste land qua oppervlakte in de wereld? Waar wonen de meeste mensen?

Er was op de basisschool een klassen assistent die het vak rekenen met mij oefende. Zij zei tegen mij: “ Jij kan later nooit studeren, jij zal later plantjes bij de gemeente moeten doen”. Bij het nakijken van mijn dictee zei een juf :
“Lisa wat moet er ooit van jou terecht komen”. Ik heb namelijk ook dyslexie.  Als kind heb ik veel therapieën gevolgd.
Onder andere heb ik twee jaar een training gedaan in een revalidatiekliniek, waarbij ik fysiotherapie, logopedie en ergotherapie kreeg.

Dit was om te leren aankleden, veterstrikken, tandenpoetsen, drinken inschenken, met mes en vork eten, fietsen in het verkeer te leren.
Alle motorische handelingen kan ik niet zonder nadenken doen. Ik moet het met denkstappen uitvoeren. Ook heb ik minder lichaamsbesef waardoor inschenken in een glas lastig is. Ik heb nog een paar jaar therapie gevolgd om mijn hersenhelften beter te leren samenwerken en bijles voor schooltijd gehad. Ik ronde een tevreden basisschooltijd af.

Tourette begon toen ik 13 jaar was met motorische tics. Ik werd zwaar gepest op school en ik werd lelijke gehandicapte genoemd. Er werd gezegd dat ik nooit voor mezelf zou kunnen zorgen en werd kneus, sukkel, idioot en nerd genoemd. Op school werd er in mijn nek getikt om mijn tics uit te lokken, en ze knoopten mijn veters aan elkaar vast om mij te laten vallen.

Ik werd zestien, de tics die ik had werden erger en erger. Ik wist niet waar het vandaan kwam, en ik ontdekte dat ik op meisjes viel en dacht: God wat is er mis met mij, ik ben overal anders in. Op mijn zestiende heb ik ontzettend met mezelf in de knoop gelegen. Ik besloot dat ik liever in de les en pauzes alleen wilde zitten. Dat was makkelijker voor mij, dan dat ik mij moest aanpassen aan iets wat ik niet ben, om erbij te horen.

Toen ik op de nieuwe middelbare school zat, sloot mijn vakkenpakket beter aan en hoopte dat ik het daar beter zou krijgen. Ook op mijn nieuwe middelbare school werd ik gepest. Mensen gooide dingen naar mij, ze scholden mij uit. Ze filmden mij met mijn tics, en deelden die video weer met anderen. Ik zat altijd alleen, mensen zeiden: “ik ga niet naast die gek zitten”.

De schuingedrukte tekst hieronder is een stuk uit mijn dagboek. Dit heb ik geschreven nadat de laatste Corona lockdown voorbij was. Ik moest weer wennen aan het feit dat het onderwijs niet meer online was. Met online onderwijs kon ik namelijk mijn microfoon en camera uitdoen als ik een tic had, dus was mijn Tourette niet zo zichtbaar voor anderen.

Ja het doet zeer als mensen mij niet aankijken als ze tegen mij praten of naar mij wijzen. Ik ben geen alien ik snap dat je dat denkt ondanks dat ik niet groen ben, maar surprise een mens ben. Ja ik kan zelfstandig op mezelf wonen, ja ik heb een gemiddeld IQ waarmee ik kan studeren, dus je hoeft niet te praten alsof ik dingen niet begrijp of drie jaar ben. Als anderen in de wereld mij zien als gehandicapte, lesbies, dom, kneus, maakt mij dat niet uit, want ik zie mijzelf als Lies.

Ik ben Lies een enthousiaste dochter, zus, vriendin, huisgenoot, student. Ik ben mij bewust van het feit dat het mooi is als je kunt genieten, ik weet hoe het is als je dat niet kan. Nu geniet ik, van blouses, chocolade, mijn broers, mijn moeder, mijn vrienden, vakanties, activiteiten en alle grappige dingen die ik doe, van alle documentaires en politieke debatten die ik kijk en alle boeken die ik lees. Lies is iemand die geleerd heeft dat je nooit alleen bent. Dat je wordt gedragen door God, in een wereld die niet volmaakt is. Ik ben Lies een doorzetter iemand die geen saaie piet wordt, iemand die idealen nastreeft. Ja als ik morgen kon genezen dan deed ik dat, maar inmiddels geniet ik enorm van mijn leven. Ik ben trots op wie ik ben en heb rust en vrede met mezelf. Ik mag ruimte in nemen in deze wereld. Ik doe ertoe en zo doe jij dat.