We werden goed ontvangen. Nadat we alles aangesloten hadden, konden we beginnen.
Dit keer hadden we studenten van verschillende opleidingen. Zo hadden we studenten vanuit de opleiding verpleging en een aantal van Social Work en een aantal van specifieke doelgroepen. Nadat wij ons hadden voorgesteld mochten de studenten  de studenten hun mobiele telefoon erbij pakken. Ze kregen de opdracht om hun eigen schermtijd op te zoeken. Voor sommigen was dat best even schrikken. Toch vertelde iedereen wat hun schermtijd was op zijn of haar telefoon. Toen werd de vraag gesteld of de studenten en aantal technologische hulpmiddelen op konden noemen die gebruikt worden in de zorg. Wat de studenten als eerst opnoemden was het digitale zorgplan. Dit zorgplan werd vaak door begeleiders en ouders bekeken en gelezen. We bespraken ook nog of alle cliënten  ook inzage hebben in hun eigen zorgplan. Dit was een leuke discussie.

Daarna kregen de studenten een filmpjes te zien. Hierdoor werden de studenten bewust, dat de technologie de zelfredzaamheid en de zelfstandigheid kan vergroten. De studenten vonden dit wel interessant. De studenten stelden goede vragen, die Idil en Harro wel goed konden beantwoorden.
Tijdens het nabespreken van de filmpjes kwam ook het VN-verdrag te sprake. De studenten waren onder de indruk dat met kleine technologische hulpmiddelen, zoveel invloed kan hebben op het leven van mensen met een beperking.  Tijdens de gastles kregen de studenten ook een aantal (technologische) hulpmiddelen te zien. De studenten konden vertellen of ze een aantal hulpmiddelen ook kenden. Omdat we studenten hadden die al in de zorg werken, werden alle hulpmiddelen wel herkent. Bij sommige hulpmiddelen hebben Harro en Idil ook nog wat uitleg bij gegeven.

Als afsluiting hebben we een rondje gedaan hoe iedereen de gastles gevonden heeft. Alle studenten waren positief en erg bewust geworden dat technologie in de zorg zo belangrijk is, en wat het kan doen bij de begeleiding en voor de mensen met een beperking die zorg krijgen. Want als mensen met een beperking door technologie zelfstandiger worden, heeft men minder snel begeleiding nodig. Waardoor de begeleiding anders ingezet kan worden. Een aantal studenten hadden nog even de behoefte om met  Harro en Idil na te praten omdat zij bezig zijn met een project.